بیوگرافی فرنوش حمیدیان

دختر مازندرانی مدل جذاب ایرانی ، متولد 5 اردیبهشت سال 1367 می باشد. فرنوش حمیدیان سوادکوهی دو خواهر به نام های حدیث و هدیه دارد ، حدیث مهندس معمار و هدیه داروساز است. تنها برادرش تحصیلکرده سوئیس می باشد. فرنوش در رشته طراحی داخلی تحصیل کرد و از دانشگاه آزاد با لیسانس معماری فارغ التحصیل شد. او تقریبا از 10 سالگی به دلیل بلند قامت بودن و علاقه اش به ورزش بسکتبال را به صورت حرفه ای آغاز کرد. فرنوش حمیدیان 180 سانتی متر قد دارد و در ورزش بسکتبال بسیار موفق بود. در حال حاضر او به مشغول کار مدلینگ می باشد و در کشور آلمان زندگی می کند.

ضربه مغزی فرنوش حمیدیان

فرنوش حمیدیان به واسطه قد بلندی که داشت در ورزش بسکتبال بسیار موفق بود و به صورت حرفه ای در مقطع ابتدایی این ورزش را شروع کرد. او به پرتاپ توپ ها بلند و همچنین سانترهای بی نظیرش در بین هم تیمی هایش محبوب بود. او در مسابقات بین مدارس مدال نیز کسب نموده است و خرسند از انتخاب و ادامه این ورزش به صورت حرفه ای بود که در 16 سالگی به علت ضربه مغزی نتوانست به بسکتبال ادامه دهد. هرچند فرنوش حمیدیان برای بهترین سانت در کل استان مازندران مدال طلا کسب کرد و همچنین به همراه تیم مدرسه مدال برنز دریافت نمود اما موفق نشد تا بیشتر از این در ورزش بسکتبال جلوتر برود.

آغاز فعالیت فرنوش حمیدیان به عنوان یک مدل

زمانی که فرنوش حمیدیان همراه با خانواده خود به فرانسه سفر کرده بود و در حال خرید از برند گوچی بود ، فردی از او میپرسد که آیا او یک مدل است و فرنوش در پاسخ می گوید: نه ، متاسفانه ما دنیای مد را با الگوهای درستی نمی شناسیم.، این اولین جرقه مدلینگ بود که باعث شد تا فرنوش تصمیم بگیرد خودش لباس طراحی کند و مادرش نیز در این مسیر به او بسیار کمک کرد. فرنوش در مصاحبه ای می گوید که عاشق هنر بوده و به دلیل زیبایی دنیای مد به دنبال مد و مدلینگ گرایش پیدا کند.  در پاریس به او پیشنهاد مدلینگ دادند اما در آن زمان به خاط خانواده و همچنین اعتقاداتش پاسخ منفی می دهد. مدتی بعد با عکاسی موفق آمریکایی به نام مانی زرین از طریق یکی از دوستانش آشنا می شود که برای عکاسی از یک برند به ایران آمده بود و فعالیت خود را در حرفه مدلینگ آغاز می کند. فرنوش حمیدیان تا سن 26 سالگی در ایران به حرفه مدلینگ ادامه داد و در سال 1393 از ایران مهاجرت کرد.

مهاجرت فرنوش حمیدیان به آلمان

فرنوش حمیدیان در 26 سالگی ایران را به مقصد کشور آلمان ترک کرد. او در مصاحبه اش گفته ، وقتی کم سن تر بودم شخصیت قدرتمند و پیچیده ای داشتم اما خیلی هم حساس بودم. نماز می خواندم و در واقع مذهبی بودم اما در کنار مذهبی بودنم ، موسیقی هم گوش می دادم. انگار دوست داشتم مسیر خودم را پیدا کنم که در نهاین با کنار هم گذاشتن تمام این جزئیات شخصیت کلی ام شکل گرفت و خود را و هدفم را یافتم. در نهایت با پیشنهاد مدلینگ دوباره ای که از آلمان گرفتم ، با وجود مخالفت مادرم قبول کردم و این اول راه من بود. بعد از مهاجرتش در سال 2014 به اروپا ، سعی کرد تا فعالیت خود را در حرفه مدلینگ ادامه دهید و در واقع بعد از آخرین کاری که در ایران همراه با بهرام رادان داشت و کار مدلینگیش در بیلبوردهای شهر دیده می شود ، برای همیشه به اروپا مهاجرت کرد. در ابتدای مهاجرت خود دچار افسردگی شدید شد و حتی امید خود را به کل از زندگی از دست داد که جزئیات آن را برایتان خواهیم گفت.

تولد دوباره فرنوش حمیدیان

مهاجرت فرنوش حمیدیان به آلمان ، برای ادامه حرفه او در زمینه مدلینگ در ابتدا با مشکلاتی رو برو شد. طبق گفته خود فرنوش ، زمانی که او کودک بود بخاطر قد بلند ، پوست تیره و خصوصیات ظاهری اش بسیار مورد تمسخر همسن و سالان خود قرار می گرفت و این موضوع بعد ها در سن 16 سالگی موجب شد که او دچار افسردگی شدید شود. بعد ها وقتی به آلمان مهاجرت کرد دو بار دچار بیماری شدید شد که باعث بستری شدنش در بیمارستان شد. سیستم ایمنی بدنش به علت فشارهای روحی و عصبی ضعیف شده بود و امیدی به زندگی نداشت ، تا جایی که هیچ جذابیتی از زندگی نمی دید. گوشه گیر و منزوی شده بود و تنها بودن را به آسیب دیدن از اطرافیان ترجیح می داد. او در مصاحبه خود اظهار نمود که در خانه یکی از دوستانم به نام موریس غش کردم ،با هواپیما به آلمان رفتم. قدرت تکلمم را از دست داده بودم ، 48 ساعت نتوانستم از رختخواب بلند شوم و بعد از گذشت ساعتها شماره رمز موبایل را به خاطر آوردم تا بتوانم با خانواده ام صحبت کنم. متاسفانه مادرم موفق به دریافت ویزای آلمان نشد و ویزای کاری پدرم نیز تمام شده بود ، من بودم و خودم ! به من گفتند امیدی به نجات دادنم نیست و مننژیت شدید گرفته بودم و مدت 3 ماه را در بیمارستان سپری کردم تا آنجا که حتی تولدم را در بیمارستان بودم و این در واقع آخرین ضربه دنیا به من بود ، زیرا دیگر هیچکس نمی توانست جلودار من باشد. برای من تولدی دوباره بود چرا که مرگ را زمین زدم و بزرگترین دستاورد من در زندگی پشت سر گذراندن این دوران دشوار بوده است.

روتین زندگی فرنوش حمیدیان

فرنوش حمیدیان برای  زندگی خود اهداف مشخصی تعیین کرده است و برای رسیدن به آنها هر روز تلاش می کند. او برای اینکه سلامت باشد و همچنین برای حفظ تناسب اندام خود ، هر روز ورزش می کند و تحرک بسیاری دارد. او می گوید که علاقه زیادی به باشگاه های ورزشی ندارد و هر موقع که ورزش نمی کند ، یک یا دو ساعت در روز را پیاده روی خیلی سریع یا آرام را فراموش نمی کند و در روتین روزانه اش دارد. یکی از مواردی که از آن به عنوان یک عادت و یا همان روتین روزانه اش یاد کرده است ، نوشیدن سه لیتر آب در روز می باشد.

 ازدواج فرنوش حمیدیان با یک عتیقه فروش

مدتی بعد از مهاجرت فرنوش با شخصی به نام فیلیپ سگرز آشنا شد که این آشنایی تنها به عنوان یک دوست بود. بعد از گذشت حدود  4 سال مجدد فیلیپ را می بیند و او را فردی خجالتی و معصوم اما با شخصیت می داند. هرچند او کم رو بود اما گزینه های مثبت بسیاری داشت که برای من خیلی مهم بود. این رابطه بعد از گذر زمان ، به یک رابطه عاشقانه تبدیل و در نهایت به ازدواج ختم می شود.